Appeltaart

Ik had een lekkere week vakantie aangevraagd van mijn post werk. Waarbij ik lekker allemaal ondernemingen wilde ondernemen. Waarbij ik mezelf verwende met allemaal lekkere snuijsterijen en hapjes waarbij het water uit mijn mond droop alvorens bedacht wat ik wilde hebben.

De kachel liep te gloeien, de kaasvlinders, die ik vaak bij omi at lagen op tafel en vielen uit mijn mondhoeken zoals mijn opa de kruimels soms uit zijn mond liet vallen op zijn broek. Vanuit haar laptop klonk Billy Holiday. Ik droeg een blauwe badjas. Maar niet zo blauw als de blauwe enveloppen van de post. “Wil je al slapen?” vroeg ik aan mezelf. “Nog niet ik heb nog een hoop te doen!” En ik deed een hoop.

En toen, n dag later na nog een filmpje te hebben gepakt met Sonja, begon ik aan mijn weekplan. Maar niet voordat ik mezelf had uitgenodigd voor een gesprek met een kop thee om alvorens alvast in zenmodus te komen.. “Lekker, thee.” De thee dampte in mijn ogen en het leek alsof ik huilde. Dat was niet zo. De dampende vraag rees: ” Wat wil je dan?” “Nou, zei ik met een resolute doch zachte stem, “Thee, dat zal ik je vertellen: Ik wil aan mijn reisverslag werken, een appeltaart bakken en naar de sauna.” “Reis?” Zo was er in de kringels te lezen van de thee waarin ze blies. Ik keek nog even naar een gezicht maar niks van dat. “Ja, ik heb een reis gemaakt mede dankzij financiele hulp van mijn allerliefste omi die nu een sterretje aan de hemel is. Dat vond ze een mooi idee. Bij omi dronk ik trouwens ook vaak thee.” Zo en nu is de thee op en ga ik aan de slag. “Dag thee!”

Ik ging aan de slag, ik ging aan de slag…uuuhm. Ik vroeg mezelf: “Kan ik dat dan?” “Nou weet ik niet, maar ik ga het doen en ik ga het volhouden, de hele week!” “Zet ‘m op!” “Yeah!” Ik moest eerst mijn i-pad aan de computer knutselen. Dat was al een reis op zich. Er kwam een oude Apple aan te pas. Dat werkte niet. Een frustratie van een niet te vinden usb-stick. Een heleboel belletjes met Jan. En toen bleek dat de stekker van de i-pad met usb gewoon in de computer geplugd kon worden. Hoera!!! De vlaggen gingen uit! Muziek aan! Alcoholvrije wijn! En ik aaide tevreden mijn buik.

Ik wilde nog een programma uitzoeken waarmee ik mijn fotoboek kon maken. Door die miskoop van mij om een chromebook lukte dat ook weer niet. Maar gelukkig is er de HEMA. Fotoservice van alle fotoservices, make up winkel der make ups, fietsen lichtjes en de sokken en ondergoed, daarvoor ga je naar de : HEMA!!! Echt fantastische winkel. HEMA rules! De Hema waar ik vroeger toen ik bij omi woonde zo vaak ben geweest om gebakjes te kopen voor de visite!

De foto’s geupload. En nu bestellen! Heb er reuze zin in.

Het tweede plannetje dat ik had was… de appeltaart maken met stukjes noot! Ik maakte er eentje en deelde die met vrienden en vriendinnen. Ze hadden haar flink geholpen en verdienden het “Willen jullie taart?” “Ja , dat willen we!” “Met stukjes noot?” Jaaaa!!! “Ik heb geen slagroom.” “O, dat geeft niet.” Iedereen was vriendelijk en aardig. Dat vond ik leuk.

De laatste dag van mijn welverdiende vakantie was mijn plan naar de sauna gaan. Ik liep lekker in 3 uur voor 20 euro met haar blote bips bezweet te raken in de sauna. Van bubbelbad naar infraroodkamer gehuppeld zonder uit te glijden over de natte vloeren. Ik bezocht alle saunacabines die er te bezoeken waren. Afkoelend onder de emmer met koud water. Die vond ik leuk. Ik voelde me als een vis in het water met dat geplons. Net als vroeger, in het badje bij mijn omi en oom Joop. Er alles uit halend uit de dag als verwennerijtje voor mezelf.

En nu de vakantie voorbij is en ik daar een warm gevoel aan heb overgehouden dat ik graag wil vasthouden vraag ik mezelf “Wat wil ik?””Ik wil gewoon lekker, zo naast de post toch die dingen doen. Met mijn vrienden en vriendinnen en familie zijn. En op een speelse manier met mijn hobby’s bezig zijn.

En toen ging ik even terug naar haar kindertijd en dacht aan de grote tuin van omi en oom Joop waarin we speelden met alle kinderen in de buurt en zei: “Ik wil meedoen! Spelen! Leuk!”

“Ik kan”, “Ik mag!” en “Ik wil!”

En dat is wat ik doe en wil doen.